٦ دلیل عدم ترمیم زخم | مانیکان
حتماً تا به حال این جمله را شنیدهاید: «گذر زمان، تمام زخمها را التیام میدهد». متأسفانه، این حرف لزوماً حقیقت ندارد. ترمیم زخمهای مزمن ممکن است هفتهها یا حتی ماهها طول بکشد و در مواردی بدون مداخلات درمانی امکان ترمیم زخم وجود نخواهد داشت.
زمانی که زخم در عرض چهار هفته، رو به بهبودی نباشد و در عرض هشت هفته بهطور کامل درمان نشود، یعنی به زخم مزمن تبدیل شده است. اگر به زخمی مبتلا شدهاید که هیچ نشانهای از بهبودی در آن نیست، فوراً با پزشک صحبت کنید. زخمها ممکن است در صورت عدم درمان، عوارض خطرناکی داشته باشند.
یک زخم تازه معمولاً قرمز، ملتهب و احتمالاً متورم است، در حالیکه علائم زخم مزمن :
- در طول ٣٠ روز، هیچ نشانهای از بهبودی مانند دلمه بستن زخم یا بافت جدید وجود ندارد.
- کرختی اطراف زخم
- تغییر رنگ
- بوی بد
- ترشح از زخم
- ورم قابل توجه
زمانی که روند بهبودی زخم متوقف میشود، معمولاً با رفع یک یا چند عامل زمینهای زخم شروع به ترمیم میکند.
با آگاهی از این دلایل، شاید بتوانیم آنها را برطرف کنیم تا زخم ترمیم شود. ٦ دلیل وجود دارد که شاید روند ترمیم زخم را متوقف کرده یا آن را به تأخیر بیندازند.
عفونت
پوست شما اولین عاملی است که در برابر عفونت از شما محافظت میکند. زمانی که پوست شکافته شود، باکتری از طریق یک زخم باز وارد بدن میشود. عفونت ممکن است روند ترمیم زخم را متوقف کند. بدن به جای کمک به ترمیم زخم، با عفونت مبارزه میکند.
اگر یک زخم عفونت کرده باشد، متوجه قرمزی، ورم و درد در اطراف آن میشوید. همچنین ممکن است زخم دارای چرک یا ترشح مایعی بدبو باشد. برای مبارزه با عفونت زخم از آنتیبیوتیکها استفاده کنید.
گردش خون ضعیف
در طول روند بهبودی، گلبولهای قرمز بدن برای بازسازی بافت زخم، گلبولهای جدیدی را به محل زخم میرسانند. گردش خون ضعیف، باعث کندی این روند میشود و در نتیجه زخم دیرتر بهبود پیدا میکند. عوامل زمینهای مانند دیابت و چاقی ممکن است باعث گردش خون ضعیف شود. ورزش میتواند به بهبود جریان خون کمک کند.
تغذیهی ضعیف
برای بازسازی بافت، بدن سه روز در هفته به مقادیری از پروتئین نیاز دارد. آب کافی و هیدراته بودن بدن نیز به ترمیم زخم کمک میکند.
متأسفانه، اغلب بیماران به اهمیت تغذیه در کمک به ترمیم زخم توجه نمیکنند.
دیابت
بالا بودن قند خون ممکن است جریان خون را در بدن بیمار مبتلا به دیابت ضعیف کند و بر سیستم ایمنی بدن او تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه فرد بیشتر در معرض خطر عفونت قرار بگیرد.
علاوهبرآن، ممکن است عصبهای فرد دیابتی دچار آسیبدیدگی شده باشد و در صورت بروز زخم (زخم پای دیابتی) متوجه آن نشود و برای درمان اقدام نکند.
ورم بیش از حد
ورم بیش از حد در اثر تجمع مایعات در پوست اتفاق میافتد و با محدود کردن اکسیژن پوست، از ترمیم زخم جلوگیری میکند.
روشهای مختلف کامپرشنتراپی برای برداشتن مایعات مورد استفاده قرار میگیرند. زمانی که ورم از بین برود، زخم شروع به ترمیم میکند.
ضربه و آسیبدیدگی
زمانی که بیمار حالت قرار گرفتن بدن خود را تغییر ندهد، زخم در معرض ضربه یا فشار قرار میگیرد. این اتفاق به دلیل آهسته شدن جریان خون، باعث میشود روند بهبودی زخم طولانیتر شده و حتی متوقف شود. بیماران قطع نخاعی یا کسانی که مدت زمانی طولانی را در بستر هستند، بیشتر در معرض آسیبدیدگیهای مکرر قرار میگیرند.
تحرک و عوض کردن حالت قرارگیری بدن از شدت فشار کم میکند و با بهبود جریان خون باعث ترمیم زخم میشود.