آیا زخم بستر می تواند باعث سرطان شود؟ | مانیکان
زخم بستر زمانی ایجاد می شود که ناحیه ای از بدن جریان خون را از دست بدهد و منجر به مرگ پوست و زخم یا زخم فشاری شود. یکی از پیامدهای بالقوه زخم بستر نوعی سرطان پوست به نام کارسینوم سلول سنگفرشی است. این یک اتفاق نادر است و دانشمندان هنوز در حال تحقیق در مورد ارتباط بین زخم بستر و سرطان برای درک بهتر این خطر هستند. با این حال، احتمالاً به دلیل زخم بستر که ساختار سلولی را برای همیشه تغییر می دهد، برای برخی از بیماران اتفاق می افتد.
زخم بستر و سلول های پوستی
سلول های پوست برای زنده ماندن نیاز به جریان خون ثابت دارند. معمولاً خون مواد مغذی مهم و اکسیژن تازه را به سلولها در سراسر بدن حمل میکند. همچنین مواد زائد سلول های فعال را با خود می برد و سلول ها را سالم نگه می دارد. هنگامی که فشار طولانی مدت به یک ناحیه از بدن باعث قطع خون رسانی به سلول های پوست شود، ممکن است آسیب ببینند یا به طور کامل بمیرند. این منجر به زخم بستر یا آسیب به پوست و بافت های زیرین می شود. زخم بستر می تواند باعث ایجاد نواحی قرمز، تورم، حساسیت و ترشحات چرک مانند از پوست شود.
زخم بستر قابل درمان است، اما بدون درمان فوری می تواند تهدید کننده زندگی باشد. عوارض خطرناک عبارتند از عفونت های جدی، سپسیس، سلولیت و سرطان. بیشتر عوارض جدی زمانی ایجاد می شود که زخم بستر بیمار درمان نشود و به آسیب های طولانی مدت التیام نیافته تبدیل شود. عدم درمان مناسب زخم بستر می تواند منجر به تغییرات پایدار در سلول های پوست شود. دانشمندان و پزشکان معتقدند این تغییرات سلولی است که منجر به ایجاد سرطان سلول سنگفرشی در برخی بیماران میشود.
کارسینوم سلول سنگفرشی چیست؟
کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) دومین نوع شایع سرطان پوست است. این سرطان شامل رشد سلول های غیر طبیعی در خارجی ترین لایه پوست یا اپیدرم است. SCC میتواند در هر جایی از بدن اتفاق بیفتد، اما در مکانهایی که اغلب در معرض نور خورشید هستند شایعتر است. آسیب نور خورشید می تواند منجر به SCC شود. کارسینوم سلول سنگفرشی می تواند شبیه به زخم بستر به نظر برسد و به طور بالقوه منجر به اشتباه گرفتن این دو توسط بیمار یا مراقب شود. SCC میتواند ظاهر زخمهای باز، لکه های پوسته دار پوست، یا توده های برجسته را به خود بگیرد. برخی ممکن است پوسته ایجاد کنند یا باز شوند و خونریزی کنند. اگرچه معمولاً تهدید کننده زندگی نیستند، اما بدون تشخیص و درمان مناسب، کارسینوم سنگفرشی می تواند کشنده باشد. SCC ها می توانند بدون درمان بزرگتر شوند و باعث ایجاد عوارض سلامتی شوند. این سرطان می تواند بافت سالم نزدیک محل رشد خود را از بین ببرد و همچنین به غدد لنفاوی یا سایر اعضا گسترش یابد. خطرناک ترین کارسینوم های سنگفرشی انواع بزرگ یا آنهایی هستند که غشاهای مخاطی را درگیر می کنند (مثلاً روی لب). فردی با سیستم ایمنی ضعیف نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری برای SCC کشنده باشد.
ارتباط بین زخم بستر و سرطان
یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ تبدیل زخم بستر طولانی مدت به کارسینوم سلول سنگفرشی را بررسی کرد. این گزارش بیان می کند که التهاب مزمن٫ یک عامل خطر شناخته شده برای SCC است. زخم بستر عود کننده می تواند باعث التهاب مزمن شود و در نتیجه می تواند خطر ابتلا به SCC را افزایش دهد. این مطالعه خطر بالقوه زخم مارجولین یا نوعی سرطان سنگفرشی را که از پوست قبلا آسیب دیده یا دژنره شده ناشی می شود، توضیح می دهد. آسیب ماندگاری که زخم بستر مزمن می تواند به پوست وارد کند می تواند برای ایجاد زخم مارجولین در بیمار کافی باشد.
دانشمندان هنوز مکانیسم دقیقی را برای علت ایجاد زخم مارجولین تعریف نکرده اند. با این حال، آنها می دانند که بیشتر موارد٫ در بیماران مبتلا به اسکار سوختگی، استئومیلیت (عفونت استخوان) و زخم دیابتی رخ می دهد. تحریک مزمن پوست همچنین می تواند خطر تغییرات بدخیم سلول های پوست را افزایش دهد. بر اساس این مطالعه، ایجاد سرطان پس از زخم بستر نادر است و در حدود ۵. درصد مواقع رخ می دهد. اگر زخم بستر درمان نشود، در همان بیمار عود کند، یا به عوارضی مانند عفونت استخوان تبدیل شود، به طور بالقوه می تواند باعث سرطان شود. تشخیص و درمان سریع زخم بستر می تواند به جلوگیری از ایجاد سرطان کمک کند.
