کنترل آلرژی به بانداژهای چسبی و چسب زخم | مانیکان
آیا پوست شما به چسب زخم یا دیگر پانسمانهای چسبی حساسیت دارد؟ آلرژی به بانداژهای چسبی و چسب زخم عارضه‌ای شایع است. خوشبختانه، گزینه‌های بسیاری وجود دارند که ضدحساسیت هستند و به پوست شما آسیبی نمی‌زنند.
حساسیت به بانداژهای چسبی دقیقاً به چه معناست؟
حساسیت به بانداژهای فشاری درواقع معمولاً نوعی حساسیت نیست. دلیلش این است که بسیاری از واکنش‌های بدن، واکنشی آلرژیک از سیستم ایمنی بدن به شمار نمی‌آیند. واکنش پوست به بانداژهای چسبی مانند چسب زخم معمولاً عارضه‌ای است که به آن درماتیت تماسی تحریکی گفته می‌شود. پوست شما بر اثر تماس با مواد شیمیایی چسب‌ها تحریک می‌شود.
در واقع بعضی از افراد به مواد تشکیل‌دهنده‌ی چسب‌ها حساسیت دارند و دچار درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند. برای مثال، اگر کسی به لاتکس حساسیت داشته باشد، به چسب‌های حاوی لاتکس واکنش آلرژیک نشان می‌دهد. ولی این عارضه شایع نیست. حساسیت به لاتکس می‌تواند باعث واکنش‌هایی مزمن از جمله آنافیلاکسی (شوک آلرژیک) شود.
علائم این عارضه چه مواردی هستند
آلرژی‌های تماسی ناشی از بانداژهای چسبی ممکن است به سرعت اتفاق بیفتد و یا به آهستگی پیشروی کند و به مرور زمان وخیم‌تر شود. علائم شایع ممکن است شامل این موارد باشد:
- قرمزی
- خارش پوست
- ورم و برآمده شدن پوست
- خشک شدن، پوسته‌پوسته شدن یا ترک‌خوردگی پوست
- تاول که ممکن است بترکد یا ترشح کند
- کنده شدن پوست هنگام برداشتن بانداژ چسبی
بسیاری از افراد به چسب حساسیت دارند و این حساسیت در بعضی‌ها بیشتر است. طبق تجربه‌ی ما، قسمتی از پوست که با چسب در تماس بوده، معمولاً قرمز و برآمده شده و دچار خارش می‌شود. شکل ناحیه‌ی آسیب‌دیده معمولاً به شکل بانداژ یا چسب پچ درمی‌آید.
در بسیاری از افراد این واکنش‌های آلرژیک به‌صورت قرمزی پوست و خارش است. یکی از فرزندانم دچار واکنش شدید پوستی شد و روی پوست او تاولی برآمده (3 یا 4 میلی‌متر) ایجاد شد. ممکن است بعد از برداشتن چسب، باز هم واکنش‌های آلرژیک تا چندین روز یا حتی تا دو هفته ادامه پیدا کند. این عارضه در قسمت‌هایی مانند زانو یا کمر اتفاق می‌افتد و حتی گاهی اوقات افراد به چسب‌هایی که هنگام بیهوشی روی صورت آن‌ها زده می‌شود هم حساسیت دارند. این اتفاق باعث می‌شود تا چند روز پس از جراحی روی گونه‌های بیمار زخم‌های باز ایجاد شود.
چطور می‌توانیم درماتیت تماسی ناشی از بانداژهای فشاری را درمان کنیم
زمانی که واکنش‌های آلرژیک پوست به بانداژهای چسبی یا چسب زخم شروع می‌شود:
- با دقت آن را از روی پوست بردارید. مراقب باشید تا پوست زیر آن آسیب نبیند.
- باقیمانده‌ی چسب را به آرامی تمیز کنید.
- برای ناحیه‌ی آسیب‌دیده از یک نرم‌کننده‌ی پوست (مرطوب‌کننده) که برای اگزما مناسب هستند، استفاده کنید؛ مانند کرم اپادرم.
سعی کنید ناحیه‌ی آسیب‌دیده خراشیده نشود. استفاده از کمپرس سرد می‌تواند به تسکین خارش کمک کند.
اگر واکنش‌های پوست تشدید شد و یا اگر به هر دلیل دیگری نگران هستید می‌توانید از پزشک یا داروساز کمک بگیرید. در صورتی که پوست دچار خشکی و خارش شدید باشد، ممکن است به روش‌های درمانی دیگری مانند کرم استروئید موضعی نیاز داشته باشید و اگر پوست دچار عفونت شود، لازم است از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کنید.
همچنین ممکن است لازم باشد برای تشخیص دقیق علت حساسیت پوست به پزشک پوست و مو مراجعه کنید (خصوصاً اگر میزان واکنش‌ها شدید است و یا نمی‌توانید محصولی ایمن را جایگزین کنید).
جایگزین‌هایی که در صورت حساسیت به بانداژهای فشاری یا نوارچسب می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید
پیدا کردن چیزی که برای پوست حساس شما مناسب باشد، نوعی آزمون و خطاست. با پزشک یا داروساز در این مورد مشورت کنید. اگر تحت درمان و یا در بیمارستان هستید، پزشک یا تیم پرستاری می‌توانند در این زمینه به شما کمک کنند. اگر قصد دارید محصول جدیدی را امتحان کنید، بهتر است اول از یک پچ کوچک استفاده کنید.
بانداژها یا چسب‌هایی وجود دارند که برای استفاده‌ی روزمره مناسب هستند:
- چسب‌های الاستوپلاست
- چسب ضد حساسیت رودافیکس
- چسب رودافیلم نوبا
توصیه می‌شود افرادی که به پانسمانهای چسبی حساسیت دارند، از چسب‌های ضدحساسیت بالا استفاده کنند.
گزینه‌ی دیگر این است که برای اطراف زخم از محصولاتی مانند کاویلون استفاده کنید تا پوست با چسب تماس مستقیم نداشته باشد. این کار از واکنش‌های تماسی و خراشیدگی‌های پوستی هنگام تعویض پانسمان جلوگیری می‌کند. این کار به افرادی که برای مدتی طولانی لازم است از این تجهیزات درمانی استفاده کنند، کمک می‌کنند تا تحریکات پوستی کاهش پیدا کند. درمورد بهترین گزینه‌های موجود با متخصص درماتی مشورت کنید.
اگر میزان حساسیت شما زیاد است، ممکن است لازم باشد از هیچ نوع چسبی استفاده نکنید. این اتفاق در افراد مسن که پوست آن‌ها بسیار حساس و شکننده است بیشتر رخ می‌دهد. در این موارد می‌توانید از پدهای گاز و یا پانسمانهای دارای خواص آلرژی‌زایی کم استفاده کنید.
توصیه‌هایی عملی برای پیشگیری از واکنش‌های بدن
همیشه در کیف خود بانداژهای چسبی یا چسب‌زخم‌هایی که خطری برای پوست ندارند به همراه داشته باشید.
همچنین لازم است دیگران را از حساسیت‌های پوستی خود نسبت به بانداژهای چسبی، چسب‌زخم یا چسب‌های طبی مطلع کنید.
آزمایش خون و واکسن
اگر باید آزمایش خون یا تزریق انجام دهید، اطمینان پیدا کنید که کسی که این کار را انجام می‌دهد می‌داند از چه چسبی استفاده نکند. می‌توانید پنبه یا گازی که روی دست شماست را نگه دارید تا از خونریزی جلوگیری شود یا محصولی که برای شما خطری ندارد را همراه خود داشته باشید. اگر در محل تزریق از چسب استفاده شد، در اولین فرصت آن را از پوست جدا کنید.
سوابق پزشکی و بیمارستانی
لازم است پزشک سوابق حساسیت‌های پوستی شما را در پرونده‌ی پزشکی شما ثبت کند.
اگر برای درمان مرتباً به پزشک مراجعه کرده باشید یا برای جراحی به بیمارستان رفته باشید می‌دانید که در محیط‌های درمانی چقدر از چسب استفاده می‌شود؛ از جمله چسب زخم یا پانسمانهای چسبی، پچ‌هایی که برای نگه داشتن سرم از آن‌ها استفاده می‌شود، پدهای الکترود، چسب‌هایی که هنگام بیهوشی روی صورت زده می‌شوند و بسیاری موارد دیگر.
