پیشگیری و درمان زخم‌ها با آفلودینگ | مانیکان
آفلودینگ به معنای کاهش یا برداشتن وزن برای پیشگیری یا درمان زخم‌ها به‌خصوص زخم‌هایی است که از گردش خون ضعیف در پاها ناشی از دیابت ایجاد شده‌اند (زخم پای دیابتی).
برای آفلودینگ از ویلچر یا عصای زیربغل یا وسایلی کاربردی‌تر مانند کفش آفلود پا استفاده می‌شود. هدف از این کار پیشگیری از وخامت یا عفونت زخم به دلیل فشار وارده بر آن عضو از بدن است. کفش آفلود پا وزن را در کل پا پخش می‌کند و بنابراین زخم دیابتی بدون تحمل وزن بهبود پیدا می‌کند.
دلیل آفلودینگ چیست؟
راه‌حل‌های زیادی برای درمان زخم پای دیابتی وجود دارد، ولی چیزی که در میان آن‌ها مشترک است این است که همه‌ی راه‌حل‌ها به ابزاری نیاز دارند که روند ترمیم زخم را از بین نخواهند برد. این کار با وسایلی مانند عصای زیربغل یا ویلچر انجام می‌شود که تا حد زیادی فشار را از روی زخم و محیط اطراف آن برمی‌دارند. اثربخشی آفلودینگ با کاهش فشار روی زخم مشخص می‌شود.
نحوه‌ی عملکرد آفلودینگ چگونه است؟
واکرها و کفش‌های آفلود پا برای آفلودینگ پای دیابتی بسیار مؤثر هستند و در ٨٧% موارد، با محدود کردن حرکت مچ پا و تقسیم وزن باعث کاهش فشار می‌شوند. به همین دلایل، ممکن است وسایلی که تا مچ پا را می‌پوشانند اثربخشی کم‌تری داشته باشند.
کلینیک زخم دیابتی مانیکان
اگر شما یا فردی که از او مراقبت می‌کنید به زخم باز دیابتی مبتلا شده و ترمیم آن به سختی صورت می‌گیرد، می‌توانید برای معاینه مراجعه کنید.
گام اول: نوبت بگیرید.
گام دوم: پزشکان ما که در زمینه‌ی مراقبت از زخم تخصص دارند، شما را معاینه می‌کنند.
گام سوم: طبق برنامه‌ی درمانی عمل کنید و از وسایلی مانند آتل، واکر یا ویلچر کمک بگیرید.
گام چهارم: مراقبت‌ها را در منزل ادامه دهید.
گام پنجم: با بسته شدن زخم، کیفیت زندگی ارتقاء پیدا می‌کند.
آفلودینگ چیست؟
آفلودینگ به معنای عدم تحمل وزن است. اگر پزشک روش آفلودینگ را به شما توصیه کرده، نباید با پیاده‌روی یا تحمل وزن روی عضوی که دچار زخم شده فشار وارد کنید. همچنین نباید هنگام دراز کشیدن یا نشستن روی باسن یا پهلوها فشار وارد کنید.
چرا باید از روش آفلود استفاده کنم؟
زمانی که بدن دچار زخم می‌شود، به فرصتی برای ترمیم نیاز دارد. وزن بدن هنگام پیاده‌روی فشار زیادی را به ساق پا و مچ‌ها وارد می‌کند. این فشار جلوی رشد پوست جدید را می‌گیرد و از تشکیل عروق خونی جدید نیز جلوگیری می‌کند. اگر پهلوها یا باسن دچار زخم شده باشد، نباید روی زخم بنشینید یا دراز بکشید. فشار روی زخم باعث می‌شود ترمیم آن به تعویق بیفتد و یا هرگز بهبود پیدا نکند.
درصورتی که جمع شدن مایعات در پاها باعث ورم این عضو از بدن شده باشد، ممکن است لازم باشد از روش آفلودینگ استفاده کنید. جمع شدن مایعات، خطر ابتلا به زخم را در افرادی که به استاز وریدی مبتلا هستند، افزایش می‌دهد. اگر در این شرایط هستید، پزشک آفلودینگ را به شما توصیه می‌کند.
روش آفلود چگونه است؟
چندین راه برای آفلود پاها وجود دارد. آسان‌ترین راه این است که در تختخواب بمانید ولی این کار همیشه امکان‌پذیر نیست. در بعضی موارد، استراحت در بستر بهترین راه برای پیشگیری از بروز خطرات بیشتر است و ممکن است پزشک توصیه کند این کار را انجام دهید.
ممکن است لازم باشد یک کفش مخصوص سفارش دهید تا پای شما بالا نگه داشته شود. هنگام ایستادن، فشار را از روی زخم بردارید. این کفش برای تعادل کاربرد دارد ولی شاید برای راه رفتن مناسب نباشد. ممکن است لازم باشد همراه این کفش‌ها از عصای زیربغل، واکر یا ویلچر استفاده کنید.
هنگامی که زخم بهبود پیدا کرد، لازم است از بروز زخم‌های جدید پیشگیری کنید. پزشک کفش‌های مخصوص که مناسب پاهای شماست برایتان تجویز می‌کند.
اگر لازم است زمان زیادی را روی صندلی یا تخت باشید، از تشک، تختخواب یا کوسن‌های مخصوص استفاده کنید تا فشار از روی باسن یا پهلوها برداشته شود. تمریناتی به شما آموزش داده می‌شود تا روی صندلی در طول روز چند دقیقه فشار را از روی بدن بردارید. هنگامی که در تخت هستید، شاید لازم باشد با پهلو به پهلو شدن فشار از روی باسن یا پهلوها برداشته شود. همچنین ممکن است لازم باشد هنگام خواب از آتل‌های مخصوص یا محافظ پاشنه استفاده کنید. این کار به کاهش فشار روی ساق پا و مچ‌ها کمک می‌کند.
اگر دچار احتباس مایعات در بدن شده‌اید، لازم است تا حد ممکن از ایستادن و راه رفتن خودداری کنید. برای پیشگیری از تجمع مایعات باید پاها را از سطح قلب بالاتر نگه دارید. بالا نگه داشتن پاها روی یک چهارپایه‌ی معمولی مؤثر نیست. گاهی اوقات استفاده از یک صندلی ریکلاینر با بالش هنگام نشستن اثربخشی بیشتری دارد. هنگام شب، با بلند کردن قسمت پایین تخت می‌توانید پاها را بالا نگه دارید.
آفلودینگ بخش مهمی از روند مراقبت از زخم است. اگر در این مورد نگرانید یا آفلودینگ برایتان مشکل است، با پزشک صحبت کنید. او درمورد گزینه‌های درمانی دیگر که در این شرایط اثربخش است با شما صحبت می‌کند.
