اوزون تراپی؛ درمان تکمیلی
به تازگی خواص شفابخش اوزون در میان متخصصان به حقیقتی غیرقابل انکار تبدیل شده است. درمانگرهای طب سنتی و متخصصان درمانی در مشاغل غیرپزشکی از ویژگی‌های مثبت اوزون در حوزه‌ی اوزون تراپی بهره می‌برند تا روند بهبودی زخم را تسریع کرده و سیستم ایمنی بیماران احیاء کنند.
اتوهموتراپی ماژور، نوعی درمان خونرسانی در خارج از بدن با سیستم میکرو پرل و جرم استاپ است که یکی از انواع کارکردهای درمانی اوزون به حساب می‌آید.
اوزون چگونه تولید می‌شود؟
نیتروژن دی‌اکسید (NO2) یکی از مهم‌ترین مواد برای تولید اوزون است که با نور ماوراء بنفش به مونوکسید نیتروژن و اکسیژن اتمی تجزیه می‌شود. شکل اصلی اکسیژن بسیار واکنش‌پذیر است و با ترکیب با دیگر مولکول‌های اکسیژن به اوزون تبدیل (O3) شود.
برخلاف اکسیژن دو اتمی (O2) که برای تنفس مورد نیاز است، مولکول اوزون (O3) از سه اتم اکسیژن تشکیل شده است.
اوزون تراپی به چه معناست؟
اوزون تراپی – تعریف
اوزون تراپی که به آن اوزون/ اکسیژن تراپی هم گفته می‌شود، روشی درمانی با استفاده از اوزون است. برای اوزون تراپی، پزشکان از خاصیت ضدعفونی‌کنندگی آن برای معالجه‌ی زخم استفاده می‌کنند. علاوه‌برآن، اوزون برای تحریک سیستم ایمنی یا درمان اختلالات خونرسانی نیز کاربرد دارند.
دستگاه اوزون مدیکال و اثرات آن
اوزون مدیکال با ژنراتورهای اوزون تولید می‌شود. در اهداف درمانی اوزون به دلیل ویژگی شبه پایدار آن، باید در همان جایی که مورد مصرف قرار می‌گیرد، تولید شود.
اوزون مدیکال از 0.05 تا 5% اوزون خالص و 99.95 تا 95% اکسیژن خالص تشکیل شده است. به دلیل تراکم 50 تا 60 میکروگرم/میلی‌گرم، اوزون گازی سمی است. حتی اگر تراکم از این نیز کم‌تر باشد باز هم ممکن است استنشاق این گاز به دستگاه تنفسی آسیب بزند.
در این لینک 👈 اوزون تراپی زخم دیابتی
تاریخچه اوزون تراپی
حدوداً ١٠٠ سال است که اوزون در حوزه‌ی پزشکی کاربرد دارد: در سال ١٨٥٧، اولین دستگاه اوزون توسط ورنر فون زیمنس ساخته شد. در اوایل دهه‌ی ١٩٢٠، اولین تزریق گاز توسط ژنراتور اوزون برای مصارف پزشکی به کار گرفته شد.
در دهه‌ی ١٩٥٠، دکتر یواکیم هانسلر که در سیلزی متولد شد و در سال ١٩٨١ درگذشت، با ژنراتور اوزون، بنیادی را برای مؤسسه‌ی اوزون تراپی مدرن دایر کرد. همزمان، به همراه هانس ولف «انجمن پزشکی اوزون تراپی» را راه‌اندازی کرد.
دُزهای مختلف در اوزون تراپی
در اوزون تراپی، شیوه‌ی به کارگیری به دو نوع سیستمیک و موضعی تقسیم می‌شود.
روش‌های سیستمیک
اتوهموتراپی ماژور
در اتوهموتراپی، حدوداً 50 تا 100 میلی‌لیتر خون از رگ بیمار گرفته می‌شود. این نمونه‌گیری به یک بطری قطره‌چکان یک بار مصرف منتقل می‌شود. خون نمونه سرشار از ترکیب اوزون/اکسیژن است و مجدداً به بدن تزریق می‌شود.
اتوهموتراپی مینور
در اتوهموتراپی مینور، حدوداً ١ تا ٣ میلی‌گرم خون از رگ گرفته می‌شود و مجدداً با ترکیب اوزون/اکسیژن با استفاده از سرنگ‌های مقاوم به اوزون و سیلیکونی یک‌بار مصرف به عضله‌ی سرینی یا زیر پوست تزریق می‌شود.
تجویز رکتال
تجویز اوزون رکتال، جایگزین بسیار خوبی برای اتوهموتراپی ماژور است. در این روش درمانی، ترکیب اوزون/اکسیژن از طریق یک کیسه از مقعد بیمار وارد روده می‌شود.
روش‌های موضعی
استفاده از کیسه‌ی گاز
در این روش، قسمت آسیب‌دیده که برای مثال دچار اگزما یا زخم باز شده، با یک کیسه‌ی پلاستیکی مقاوم در برابر اوزون پوشانده می‌شود. سپس، کیسه با اوزون پر می‌شود. اوزون داخل کیسه باکتری، ویروس و قارچ‌های پوست مرطوب را از بین می‌برد.
حالت‌های کیسه‌ی گاز
- شستشوی زخم
- ضدباکتری
- ضدقارچ
- غیرفعالسازی ویروس
آب اوزون دار
آب اوزون دار برای مصارف موضعی (خارجی) کاربرد دارد. در مرحله‌ی اول، کمپرس‌های اوزون/آب درد ناشی از التهابی که به دلیل ایجاد ورم به وجود آمده را تسکین می‌دهد و ممکن است باعث از بین رفتن ورم شود.
آب اوزون دار در دندانپزشکی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده برای ضدعفونی حفره‌ی دهانی یا در طول جراحی‌های فک کاربرد دارد و می‌تواند برای قسمت‌های عفونی که دسترسی به آن‌ها سخت است به کار گرفته شود.
تزریق مستقیم اوزون
در این روش، 10 تا 20 میلی‌لیتر اوزون اغلب به‌صورت زیرجلدی، وریدی یا داخل عضله تزریق می‌شود.
هزینه‌ی اوزون‌تراپی چقدر است؟
متأسفانه، در اوزون‌تراپی یک لیست قیمت کلی وجود ندارد. قیمت‌ها بسته به نوع و طول مدت درمان متفاوت هستند. با این حال، اگر از خدمات دیگری مانند تزریق ویتامین استفاده شود، ممکن است هزینه‌ها افزایش پیدا کنند.
به‌طور کلی، بیماران باید این هزینه را خودشان تقبل کنند، زیرا شرکت‌های بیمه هزینه‌ها را پوشش نمی‌دهند. در نتیجه، توصیه می‌شود پیش از انجام اوزون تراپی درمورد هزینه‌ها پرس‌وجو کنید. بهتر است مستقیماً با پزشک در ارتباط باشید.
ممنوعیت استفاده از اوزون
در صورت ابتلا به برخی بیماری‌ها یا تحت شرایط خاص نباید از اوزون تراپی استفاده شود؛ زیرا منجر به بروز عوارض جانبی خواهد شد.
برای مثال، در صورت ابتلا به سرطان خون یا در طول سه ماه اول بارداری توصیه می‌شود از هیچ نوع اوزون‌تراپی استفاده نکنید.
برخی از موارد ممنوعیت استفاده از اوزون تراپی
- بیماران زیر ١٨ سال
- کم‌خونی همولیتیک
- هموفیلی
- فاویسم
- هایپرهیدروز کنترل‌نشده (پرکاری تیروئید)
- زنان در دوران بارداری یا شیردهی
- سرطان خون
درمان موفق با دُز پایین
برای رسیدن به نتایج درمانی مطلوب، اوزون تراپی باید همیشه در کنار درمان‌های دیگر به‌عنوان یک روش درمانی تکمیلی در نظر گرفته شود. تأثیر اوزون به تراکم آن و دُز اوزون بستگی دارد. در اوزون تراپی، قاعده‌ی هورمسیس از اهمیت بالایی برخوردار است.
اوزون در دزهای پایین، بین 10 تا 40 میکروگرم/میلی‌گرم، برای اهداف سیستمیک اثربخشی بالایی دارد.
برای مصارف موضعی، توصیه می‌شود از تراکم اوزون 60 تا 100 میکروگرم برای درمان زخم‌های عفونی استفاده شود.
با افزایش تراکم اوزون، اثربخشی درمانی آن کاهش پیدا می‌کند. اوزون از سطح مشخصی به بالا سمی خواهد بود. بنابراین، اوزون تراپی موفق به دز و تراکم صحیح بستگی دارد.
