بریدگی، خراشیدگی و بخیه | مانیکان
نحوه‌ی شستشوی زخم چگونه است؟
بهترین راه برای شستشوی بریدگی و خراشیدگی یا زخم‌های پانکچر (سوراخ شدن پوست) استفاده از آب سرد است. می‌توانید زخم را زیر آب بگیرید یا وان و کاسه تمیز را با آب سرد پر کنید و ناحیه‌ی آسیب‌دیده را درون آن قرار دهید.
برای تمیز کردن پوست اطراف زخم، از یک لیف نرم و تمیز و یک صابون استفاده کنید. سعی کنید صابون با زخم تماس پیدا نکند، زیرا ممکن است باعث تحریک آن شود. اگر زخم دچار آلودگی شده، پیش از استفاده از موچین یا انبرک، آن را با الکل ضدعفونی کنید.
اگر لازم است از محلول‌های شستشوی قوی‌تری مانند هیدروژن پراکسید یا ضدعفونی‌کننده استفاده کنید، با پزشک مشورت کنید. ممکن است این مواد باعث تحریک زخم شوند.
خونریزی زخم
خونریزی به پاک شدن زخم‌ها کمک می‌کند. خونریزی در اکثر بریدگی‌ها یا خراشیدگی‌ها پس از چند دقیقه قطع می‌شود. گاهی اوقات مقدار خونریزی زخم‌هایی که روی صورت، سر یا دهان هستند بیشتر است، زیرا در این قسمت‌ها رگ‌های خونی بیشتری وجود دارد.
برای قطع شدن خونریزی، روی زخم را با یک پارچه، دستمال یا گاز به آرامی فشار دهید. اگر خون باعث شد پارچه یا گاز خیس شود، آن را برندارید. یک پارچه یا گاز دیگر را روی آن قرار دهید و باز زخم را فشار دهید.
اگر زخم روی بازو یا ساق پا بود، برای کمک به کاهش میزان خونریزی محل آسیب‌دیده را از سطح قلب بالاتر نگه دارید.
آیا باید از بانداژ استفاده کنم؟
باز گذاشتن زخم باعث خشک شدن و ترمیم آن می‌شود. اگر زخم در جایی است که امکان آلودگی یا ساییده شدن آن به لباس وجود نداشته باشد، لازم نیست آن را بانداژ کنید.
اگر امکان آلودگی یا ساییده شدن پوست به لباس وجود دارد، آن را با یک بانداژ، گاز استریل یا چسب زخم بپوشانید. برای این‌که زخم تمیز و خشک بماند، لازم است بانداژ هر روز تعویض شود.
در این لینک 👈 وازلین برای زخم؟
بعضی از زخم‌ها مانند خراشیدگی‌های پوستی که بخش زیادی از بدن را درگیر کرده، باید مرطوب و تمیز باقی بمانند. این کار به کاهش جای زخم کمک می‌کند و باعث می‌شود ترمیم زخم سریع‌تر اتفاق بیفتد. بانداژهایی که برای زخم‌های بزرگ به کار برده می‌شوند، بانداژهای جذبی (آکلوسیو) یا نیمه جذبی نامیده می‌شوند. این بانداژها در داروخانه‌ها موجود هستند. پزشک بهترین نوع بانداژ را به شما معرفی می‌کند.
آیا باید از پماد آنتی‌بیوتیک استفاده کنم؟
پمادهای آنتی‌بیوتیک (مانند نئوسپورین) با پیشگیری از عفونت، و تمیز و مرطوب نگه داشتن زخم به ترمیم آن کمک می‌کنند. اگر زخم شما بخیه شده باشد، پزشک به شما می‌گوید که باید از پماد استفاده شود یا خیر. بیشتر بریدگی‌ها و خراشیدگی‌ها بدون پماد آنتی‌بیوتیک بهبود پیدا می‌کنند. ولی ممکن است این پمادها به تسریع روند درمان و کاهش جای زخم کمک کنند.
برای دلمه‌های زخم باید چه کار کنیم؟
لازم نیست کاری انجام دهید. دلمه بستن زخم، نوعی بانداژ است که بدن آن را ایجاد می‌کند و از زخم در برابر آلودگی‌ها جلوگیری می‌کند. بهتر است دلمه‌ی زخم دستکاری نشده و برداشته نشود. به مرور زمان خودشان از پوست جدا می‌شوند.
چه زمانی لازم است با پزشک تماس بگیرم؟
اگر زخم، عمیق است و لبه‌های آن با بانداژ بسته نمی‌شود و یا لبه‌هایی ناهموار دارد، با پزشک تماس بگیرید. ممکن است لازم باشد پزشک برای بستن زخم از بخیه یا چسب‌های پوستی استفاده کند. این کار به کاهش جای زخم کمک می‌کند.
در این موارد با پزشک تماس بگیرید:
- اگر زخم، ناهموار است
- اگر زخم روی صورت است
- اگر لبه‌های زخم باز مانده‌اند
- اگر آلودگی وارد زخم شده و خارج نمی‌شود
- اگر بریدگی دردناک و قرمز شده است
- اگر بریدگی دارای ترشحات غلیظ، خاکستری یا شیری رنگ است
- اگر تب بالای 38 درجه دارید
- اگر اطراف زخم، احساس کرختی دارد
- اگر هنگام حرکت احساس درد دارید
- اگر اطراف زخم، لکه‌های قرمز وجود دارند
- اگر کودک به تازگی واکسن کزاز نزده و به بریدگی عمیق مبتلا شده است
- اگر زخم ناگهان خونریزی کرده، خون بانداژ را خیس کرده یا با وجود فشار مستقیم روی زخم، خونریزی بیشتر از ده دقیقه طول کشیده است
نحوه‌ی مراقبت از بخیه‌ها چگونه است؟
معمولاً پس از دو تا سه روز، می‌توانید ناحیه‌ای که بخیه زده شده را شستشو دهید. شستن آلودگی‌ها و پوسته‌های اطراف بخیه به کاهش جای زخم کمک می‌کند. اگر زخم ترشحات زرد و شفاف دارد، ممکن است لازم باشد آن را بانداژ کنید.
شاید پزشک کودک شما زخم را با آب بشوید و تا ٢٤ ساعت پس از بخیه زدن روی آن را با یک بانداژ تمیز بپوشاند. محل زخم را با یک حوله‌ی تمیز و با ضربات آرام خشک کنید. برای کاهش ورم و درد و برای تسریع روند بهبودی ممکن است لازم باشد در روز اول، محل آسیب‌دیده بالاتر از سطح قلب قرار بگیرد.
در این لینک 👈 مراقبت از بخیه
همچنین ممکن است پزشک شما برای پیشگیری از عفونت توصیه کند از مقدار کمی پماد آنتی‌بیوتیک استفاده کنید. این پماد از دلمه بستن زخم جلوگیری کرده و به کاهش جای زخم کمک می‌کند.
بخیه‌ها معمولاً بین سه تا ١٤ روز بعد کشیده می‌شوند که این به محل بریدگی بستگی دارد. روند بهبودی قسمت‌هایی از بدن مانند اطراف مفاصل که در حرکت هستند بیشتر زمان می‌برد.
چسب پوستی چیست؟
چسب پوستی راهی برای بستن زخم‌های کوچک بدون بخیه زدن است. پزشک شما لایه‌ای را روی زخم قرار می‌دهد و تا خشک شدن آن صبر می‌کند. این لایه لبه‌های زخم را کنار هم نگه میدارد. این چسب نیاز به برداشته شدن ندارد و معمولاً پس از پنج تا ١٠ روز خشک و جدا می‌شود.
لایه‌ی چسبناک روی زخم نباید برداشته یا خراشیده شود. اگر پزشک روی آن را بانداژ کرد، باید مراقب باشید تا بانداژ همیشه خشک بماند. احتمالاً پزشک از شما می‌خواهد بانداژ را هر روز عوض کنید.
روی زخمی که چسب پوستی دارد از هیچ نوع پمادی استفاده نکنید. ممکن است پماد باعث شود چسب زودتر از پوست جدا شود. همچنین لازم است زخم در معرض نور آفتاب و اتاق‌های سولاریوم قرار نگیرد.
مراقب زخم باشید. اگر پوست اطراف زخم گرم و قرمز بود، یا اگر زخم مجدداً سر باز کرد، با پزشک تماس بگیرید.
