زخم بستر در بیماران سرطانی | مانیکان
زخم بستر یا زخم فشاری ممکن است زمانی که بیمار مبتلا به سرطان، روی تخت بستری شده یا مجبور است روی ویلچر بنشیند، بروز پیدا کند. از آنجایی که امکان دارد این زخمها عفونی شده و منجر به عارضهی دیگری شوند، مهم است بیماران و پرستاران اطلاعاتشان را درمورد چگونگی شناسایی این زخمها و پیشگیری از آنها بالا ببرند. زمانی که بیمار در بیمارستان بستری است، نگرانی از این بابت نیست؛ زیرا پرستاران با جابجا کردن بیمار در زمانهای مشخص و به روشهای دیگر از بروز این زخمها پیشگیری میکنند. با اینحال، زمانی که بیمار به خانه برمیگردد و زمانی طولانی را بدون تحرک میماند، ممکن است این زخمها مشکلساز شوند. پس روش های مراقبت از زخم بستر در خانه برای بستگان و مراقبین بیمار مفید خواهد بود.
علائم و نشانه های زخم بستر در بیماران مبتلا به سرطان
انجمن سرطان امریکا علائم زخم بستر را معرفی کرده است:
- پوست تاولزده، ترکخورده و پوستهپوسته شده
- زخمهای باز
- لکههای مایل به زرد یا خونی روی لباس، رختخواب یا صندلی بیمار
- احساس درد و ناراحتی در قسمتهایی از بدن که دارای استخوان است
- لکههای قرمز روی پوست که با تغییر حالت بدن بیمار یا حرکت دادن او از بین نمیروند
پیشگیری و درمان زخم بستر
تغییر حالت بدن هردوساعت یکبار در حالت خوابیده و هر ١٥ دقیقه یکبار در حالت نشسته، راهکارهای پیشگیرانهی خوبی به حساب میآیند. پرستاران میتوانند با یادآوری به بیمار در مورد حرکت بدن یا کمک کردن به او برای حرکت کردن، در این شرایط کمکحال او باشند. البته کمک کردن به بیمار برای حرکت کردن کار سختی است. گاهی اوقات، بیمار سرم به دست دارد یا اینکه دچار درد شدیدی شده است. گاهی جثهی بیمار از پرستار خیلی بزرگتر است. برای آسانتر شدن کار، لباسهایی به بیمار بپوشانید که نه خیلی تنگ باشد و نه گشاد. میتوانید از یک نفر دیگر هم کمک بگیرید. تیم مراقبت از بیمار آموزشهای لازم را به شما ارائه خواهد داد. از یک تشک یا کوسن برای کاهش فشار استفاده کنید.
بیماران و یا پرستاران باید دو بار در روز زخمها را معاینه کنند. اگر زخمی را مشاهده کردند، باید آن را تمیز نگه دارند و بانداژ کنند (برای کاهش سایش بدن از آرد ذرت استفاده کنید). اگر زخمهای فشاری گسترش پیدا کرد، بزرگتر شد یا عفونی به نظر رسید، مهم است که تیم مراقبتی را مطلع کنید.
از زخمها غافل نشوید
ممکن است صحبت کردن درمورد زخمها با پرستاران، برای بیمار خجالتآور باشد. ولی پیشگیری از عفونت در روند درمان سرطان ضروری است. از آنجایی که زخم بستر درماننشده خطرناک خواهند بود، ارزش دارد که درمورد آن با پرستار صحبت کنیم، هرچند که برایمان نامطلوب باشد.
توصیهی ما به بیماران این است که آرامش خود را حفظ کنید و فراموش نکنید که این فرد برای این در کنارتان است کمکحالتان باشد. آنها نمیخواهند شما رنج بکشید و حرفی نزنید. گفتگویی صمیمانه باعث میشود پرستارتان بتواند سؤالاتش را بپرسد. هرچقدر اطلاعات پرستار بالاتر باشد، سریعتر میتواند به شما کمک کند که درصورت بروز این زخمها آن را اعلام کنید. توجه نکردن به زخمها باعث برطرف شدن آنها نمیشود.