زخم های عروقی شکاف های مزمن یا طولانی مدت روی پوست هستند که در اثر مشکلات سیستم عروقی یا سیستم گردش خون ایجاد می شوند.
زخم های عروقی به صورت بالقوه خطرناک هستند. این زخم ها ممکن است به صورت طبیعی درمان نشوند و منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت شوند. بیماران مبتلا به زخم های عروقی ممکن است در ناحیه زخم احساس کمی داشته یا اصلا حسی نداشته باشند. بنابراین ممکن است تا زمانی که زخم بزرگ شده یا عفونت ناشی از آن پیشرفته شود بیمار اصلا متوجه بیماری نشود.
انواع زخم های عروقی
دو نوع زخم عروقی شامل زخم وریدی و زخم شریانی وجود دارد. هر دو نوع این زخم ها ممکن است از زخم یا فشار مداوم حاصل شوند.
زخم های وریدی با مشکلاتی در رگ های شما همراه هستند و معمولا در بخش های پایین ساق پا و مچ پا ظاهر می شوند. از این زخم گاهی تحت عنوان استاز (stasis) یا زخم واریسی (varicose ulcers) نیز نام برده می شود. حدود ۸۰ درصد از زخم های پا از نوع زخم های وریدی هستند.
زخم های شریانی یا ایسکمیک (ischemic) حاصل مشکلات موجود در شریان هایی هستند که خون رسانی به پا را محدود می کند. انسداد چربی در عروق، دیابت یا برخی عفونت های خاص از این قبیل مشکلات هستند.
علائم زخم های وریدی
اگر شما به دیابت، نارسایی وریدی، بیماری شریان محیطی (PDA)، واریس یا سایر فاکتورهای خطر ابتلا به زخم های عروقی مبتلا هستید مراقب علائم زیر باشید:
۱. ظاهر ناهموار و نامنظم
زخم های وریدی به ندرت ظاهری یکنواخت و کاملا دایره ای دارند. ظاهر آنها معمولا نامنظم بوده و از نظر عمق نیز متفاوت هستند.
۲. بزرگ و عمیق
هرچند زخم های وریدی ممکن است در ابتدا کوچک باشند؛ اما اندازه آنها به خصوص اگر درمان نشوند به طور قابل توجهی رشد می کند. علاوه بر این بسیاری از زخم های وریدی عمیق هستند و به طور کامل در پوست نفوذ کرده و به استخوان ها می رسند.
۳.معمولا روی برجستگی های استخوانی مشاهده می شوند
زخم های وریدی معمولا روی برجستگی های استخوانی یا جایی که استخوان به پوست نزدیک می شود شروع می شوند. به عنوان مثال مچ پا، لگن و زانو ها.
۴.اگزوداتیو یا دارای ترشح (Exudative)
اکثر زخم های های وریدی از نوع زخم هایی هستند که پزشکان آنها را اگزوداتیو می نامند. به این معنی که مایعاتی در خود تولید می کنند که این مایعات ممکن است چرکی بوده یا از نظر ظاهر شفاف یا قهوه ای باشند. این مایعات ممکن است دارای بوی بدی نیز باشند.
۵.دردناک
زخم های وریدی اغلب دردناک هستند. فراموش نکنید که بسیاری از بیماری های مرتبط با زخم های وریدی توام با کاهش حس در پاها هستند. به این معنی که اطلاع از اینکه آن منطقه دچار زخم شده مشکل است. مگر اینکه زخم قابل مشاهده باشد. بدون بررسی های منظم ممکن است شما به صورت زودهنگام متوجه زخم وریدی نشوید.
زخم های شریانی
۶. ظاهر بیرون زده
زخم های شریانی معمولا ظاهری “بیرون زده″ دارند. مانند زخم های شریانی که در پاهای شما درآمده است. این زخم ها با زخم های وریدی از این نظر متفاوت هستند که مرزهای زخم های شریانی معمولا منظم، صاف و کاملا مشخص هستند،به جای اینکه تبدیل زخم به پوست سالم حالت تدریجی داشته باشد.
۷. نواحی پیرامونی قرمز و براق
پوست ناحیه اطراف زخم شریانی ممکن است ظاهری قرمز رنگ داشته باشد. علاوه بر این لمس این زخم ها احساس خنکی داشته و فاقد مقدار موی معمولی است. این پوست اغلب ظاهری براق دارد.
۸. قانقاریا (گانگرن)
برخی از عوامل زخم های شریانی ممکن است منجر به قانقاریا، بافتی که در اثر کمبود خونرسانی یا سایر مواد مغذی مرده است شود. قانقاریا به صورت پوستی خشک و پوسته پوسته در رنگ های بنفش تا سیاه است. در صورتی که بیماری قانقاریا توام با عفونت باشد ممکن است چرکی شود.
اگر شما هنوز کنجکاو هستید بدانید که زخم های عروقی چیست؟ یا یکی از علائم ذکر شده زخم های وریدی یا شریانی را دارید باید فورا به پزشک مراجعه کنید. هرچقدر بیماری زودتر درمان شروع شود ریسک ابتلا به عفونت و سایر عوارض کمتر می شود. عواقب زخم های عروقی درمان نشده ممکن است وخیم بوده و شامل عفونت سیستماتیک گسترده، از دست دادن انگشت یا پا و حتی قطع اندام باشد. همین امروز با دکتر خود صحبت کنید.
قابل ذکر است که در تمامی موارد ذکر شده باید به این نکته توجه داشت که بیمار توسط درمانگر بررسی کامل از نظر خونرسانی و وجود عفونت عمقی شده باشد و به تشخیص و راهنمایی وی از سایر روش های درمانی تکمیلی استفاده شود.
